Kamienie milowe położone
przez Ducha Świętego
1972
Jeden z duchowych synów Ignacego z Loyoli spotyka się z Odnową charyzmatyczną
W czasie, kiedy Odnowa charyzmatyczna wędruje z USA do Francji, Laurent Fabre, wówczas młody jezuita w trakcie formacji w Towarzystwie Jezusowym w Lyonie, zostaje głęboko poruszony doświadczeniem mocy Ducha Świętego, które stało się udziałem jego współbrata – Amerykanina pochodzącego z Seattle. Laurent, w towarzystwie innego jezuity Bertranda Lepesant, decyduje się na spędzenie weekendu w górach, poświęconego modlitwie do Ducha Świętego. Zaprasza tam też amerykańskiego jezuitę, do którego opatrznościowo dołączają tego samego wieczoru dwaj autostopowicze – członkowie Kościoła Episkopalnego: Lewis Beaver, 'Brat Elias’ i Mark Hoffman, 'Brat Moses’, z pochodzenia Żyd mesjański. Ci ostatni proszą pozostałych o modlitwę, pragnąc otrzymać chrzest w Duchu Świętym. To duchowe doświadczenie przemieni ich życie. Po powrocie z gór Laurent uczestniczy w spotkaniu grupy modlitewnej, z którego narodzi się katolicka Odnowa charyzmatyczna w Lyonie. Wkrótce potem, w trakcie podróży do USA odkrywa, jak zasadniczą sprawą – zarówno dla każdego człowieka, jak i całego Kościoła – jest życie w Duchu Świętym; że to właśnie jest „normalne” życie chrześcijanina. Te fundamentalne doświadczenia jednoczą różne wymiary powołania Laurent Fabre i stają się „zaczynem” nowego projektu.
„Duch Święty jest zawsze na miarę wyzwań naszych czasów”
1973
Pierwsza Fraternia
W czerwcu, podczas weekendu formacyjnego w Neuville-sur-Saône, Laurent Fabre, poruszony tekstem z Dziejów Apostolskich (Dz 2, 42), proponuje spotkanie tym wszystkim, którzy czują zachętę do życia wspólnotowego. Na to wezwanie odpowiada około dziesięciu osób, w tym Jacqueline Coutellier. W czasie rekolekcji poprzedzających święcenia kapłańskie, młody jezuita oddaje w modlitwie oraz poddaje swoim przełożonym zrodzony w nim projekt życia wspólnotowego dla osób obojga płci. W październiku siedem młodych osób [mężczyzn i kobiet stanu wolnego], rozpoczyna wspólne życie przy ul. Montée du Chemin Neuf 49. Krok po kroku, wsłuchując się w głos Ducha Świętego, odkrywają oni powołanie do dzielenia się dobrami oraz do poddania braterskiego w życiu codziennym, którego rytm szybko zaczynają wytyczać: modlitwa, przyjmowanie osób z zewnątrz oraz świadectwo wiary.
„Trzeba wierzyć w małe początki.„
1975
Pierwszy rok fundacji: Krzyż staje w centrum
1 lutego Brigitte, najmłodsza z pierwszej siódemki umiera po walce z rakiem nerki. Staje się ona dla rodzącej się wspólnoty „ziarnem zasianym w ziemię”. Z okazji dnia Pięćdziesiątnicy cała wspólnota jedzie do Rzymu, gdzie słyszy słowa Papieża Pawła VI: „Odnowa charyzmatyczna jest szansą dla Kościoła”. Jakie to piękne potwierdzenie powołania wspólnotowego! W sierpniu zaczyna się nowa przygoda: malutka wspólnota złożona z celibatariuszy i osób stanu wolnego organizuje w Aix-en-Provence pierwszą sesję dla rodzin. Jesienią powstają pierwsze propozycje formacji, umożliwiające małżeństwom i celibatariuszom formowanie się do głoszenia Ewangelii. W następstwie tej drogi formacyjnej pierwsi małżonkowie, Pierre i Vivette Briaudet, zostają członkami wspólnoty.
„Celibatariusze i małżonkowie są dwoma stronami tej samej złotej monety.”
1976
Zaczyna się przygoda formacyjna
Dom w Lyonie przy ul. Montée du Chemin Neuf 49 przyjmuje coraz więcej osób… Trzeba „przesunąć ściany”! Poszukując odpowiedniego budynku, o. Laurent Fabre objeżdża cały region wokół Lyonu. Opatrznościowy brak benzyny w baku (w samym środku strajku na stacjach benzynowych!) umożliwia mu spotkanie z nieznajomym, który udziela mu pomocy i zaprasza do siebie. Tam opowiada o rodzinnej posiadłości w okolicach Lyonu. To jest dokładnie to, czego szuka Wspólnota! Kolejny raz Opatrzność, tym razem działająca przez darowiznę dokonaną przez pewną kobietę, matkę rodziny, pozwala na zakup tego domu. Kilkoro członków Wspólnoty zamieszkuje zatem w posiadłości Pothières, gdzie proponuje formację biblijną, teologiczną i duchową, jednocześnie troszcząc się o jej wymiar ekumeniczny. Od tamtego dnia wiele młodych osób, a także małżeństw i rodzin korzysta z tej formacji, stając się uczniami Chrystusa w służbie Kościołowi i światu.
„Oczekuję na to, co nieoczekiwane ze strony Boga.„
1980
Szaleństwo ewangelizacji
W lipcu dom w Pothières gości pierwszą sesję Kana, skierowaną do małżeństw i rodzin. To radosny początek misji, która szybko rozprzestrzeni się we Francji i innych krajach. Łaska, którą Kana niesie małżeństwom – bycia „jak ubogi wobec drugiego ubogiego”, sprawdza się w każdej kulturze.
W tym samym roku Siostry od Najświętszej Adoracji zapraszają Wspólnotę do zamieszkania z nimi przy ul. Henri IV w Lyonie i zaopiekowania się tam domem studenckim. Kolejny raz mamy do czynienia z opatrznościowym wydarzeniem, ponieważ dom na Montée du Chemin Neuf 49 nie mógł już pomieścić pięćdziesięciu młodych osób przychodzących tam na spotkania modlitewne. W ten sposób rodzi się misja dla młodych !
„Być dyspozycyjnym wobec potrzeb misji.”
1982
Decyzja o zaangażowaniu na rzecz jedności chrześcijan
Już u swoich źródeł w USA Odnowa charyzmatyczna miała charakter ekumeniczny. Ten powiew łaski dany Kościołowi jest też od początku fundamentem ekumenicznego powołania Wspólnoty Chemin Neuf. Owo powołanie do jedności będzie nieustannie umacniane i rozwijane. Podczas spotkań dotyczących tematu jedności oraz nowej Pięćdziesiątnicy dla Europy w roku 1982 w Strasburgu, nawiązują się mocne więzi między Wspólnotą i Kościołami powstałymi z Reformacji, ewangelicznymi i zielonoświątkowymi. Wołanie pastora Thomasa Robertsa, aby „oddać swoje życie dla jedności chrześcijan”, a także zachęta o. Laurent Fabre: „Europo, Europo, jeśli nie zaczniesz się dzielić dobrami, umrzesz !”, stają się momentem kluczowym tych spotkań.
W 2014 r. Prymas Wspólnoty Anglikańskiej Justin Welby zaprasza Wspólnotę Chemin Neuf do dzielenia się z innymi swoim charyzmatem jedności. Jedna z fraterni Chemin Neuf zamieszkuje w Lambeth Palace w Londynie, aby tam prowadzić życie wspólnotowe, modlić się razem i pomagać w formacji młodych gromadzących się w Kościele Anglikańskim.
„Podział chrześcijan jest największą przeszkodą w ewangelizacji.”
1984
Powołanie: wyjść poza własne granice
W latach 80. w sercach braci rodzi się pragnienie misji przekraczającej granice kraju. W tym czasie nowo mianowany biskup Nkayï w Kongo, Msgr E. Kombo, próbuje pewnego dnia dodzwonić się z Rzymu do o. Laurent Fabre (swojego dawnego kolegi ze studiów, z którym nie kontaktował się od dziesięciu lat), aby zaproponować Wspólnocie pewną posługę duszpasterską. Dokładnie w tej samej chwili o. Laurent telefonuje do niego, korzystając z innej linii… Jakaż to niesamowita precyzja Ducha Świętego! Kilka miesięcy później Rada Wspólnoty wysyła pierwszych braci i siostry na misję do Kongo, do posługi w dyspensarium [rodzaj przychodni] w Bouenza oraz do budowy centrum formacyjnego w Kimbaouka.
To pierwsze kroki na nowej drodze wiodącej w wiele różnych stron świata…
„Komunia między nami przynagla nas do misji”
1992
Misja zapuszcza korzenie
I znowu Opatrzność puka do drzwi, w sposób zupełnie nieoczekiwany. Przeor opactwa cystersów w Hautecombe prosi dwukrotnie Wspólnotę, aby przejęła, jak pałeczkę w „duchowej sztafecie”, prowadzone w tym miejscu dzieło zakonu: modlitwę i posługę na rzecz turystów. Dwukrotnie na próżno. Za trzecim razem przeor Don Michel próbuje telefonicznie przekonać o. Laurent: „Jestem w biurze arcybiskupa Chambéry, który słucha naszej rozmowy… Zanim Ojciec odmówi po raz trzeci, proszę przyjechać zobaczyć opactwo!”. O. Laurent Fabre jedzie do Hautecombe wraz z głównym intendentem Wspólnoty. Jest olśniony pięknem opactwa oraz jego okolic i wraz z Radą Wspólnoty uznaje, że mogłoby ono stać się miejscem formacji dla młodzieży oraz formacji ekumenicznej. Ta intuicja szybko się potwierdza: od chwili zamieszkania w Hautecombe opactwo nigdy nie pustoszeje – nieustannie gości młodych…
Przy okazji świętowania Pięćdziesiątnicy osoby blisko związane ze Wspólnotą wyrażają pragnienie, by wraz z nią dzielić łaskę życia braterskiego i posługi. Powstaje nowe ciało apostolskie: Komunia Chemin Neuf.
Od wielu już lat bracia ze Wspólnoty, pochodzący z różnych krajów, otrzymują powołanie do kapłaństwa. W następstwie regularnych spotkań Rady Wspólnoty z arcybiskupem Lyonu, kard. Decourtray, ten ostatni z radością eryguje Instytut Zakonny Chemin Neuf, przeznaczony dla kapłanów i braci zakonnych.
„Czy mamy korzenie dla naszych gałęzi?”
1995
Pierwsza Międzynarodowa Kapituła
Zakorzenianie się Wspólnoty w innych krajach przynagla ją do ponownego poddania się Duchowi Świętemu. Aby umożliwić zabranie głosu każdemu członkowi Chemin Neuf, bez względu na kraj pochodzenia, Wspólnota zwołuje pierwszą Kapitułę, na którą przybywa 72 delegatów. Podczas tej Kapituły podkreśla się głównie zasadę wspólnej kasy i finansowej solidarności pomiędzy wszystkimi fundacjami Wspólnoty, a także jej wybory ekumeniczne. Na tej Kapitule w sposób jednogłośny przyjęte też zostają Konstytucje Wspólnoty Chemin Neuf.
Będąc od początku w posłudze Kościoła, Wspólnota odpowiada na prośbę diecezji paryskiej i obejmuje parafię St-Denys de la Chapelle w stolicy Francji. To pierwszy etap pięknej przygody, która z biegiem czasu jeszcze się rozwinie: dzielić się z parafianami łaską życia braterskiego i misją.
„Dzielenie – pomnaża.”
2000
Sieć modlitwy i formacji
Rok 2000… Wspólnota prowadzona jest do czegoś „więcej”, gdzieś “dalej”. Wkroczenie w XXI w., cechujący się rozwojem Internetu, otwiera nowe pole dla ewangelizacji. To wtedy mocno przemawia do nas wizja niewidzialnego klasztoru ojca Paula Couturier: „Ogromna i wciąż rosnąca liczba chrześcijan z wszystkich wyznań, tworząca coś jakby wielką sieć opasującą ziemię… wsłuchanych w modlitwę Chrystusa o jedność.” Rodzi się Net For God, tworząc – poprzez filmy i spotkania – sieć modlitwy, formacji i ewangelizacji. W tym samym czasie powstają we Wspólnocie: Instytut Teologii w Dombes, w łączności z istniejącym Fakultetem Teologii w Lyonie oraz Studium Filozofii w Chartres, w łączności z Centrum Sèvres w Paryżu. Współpraca z różnymi uczelniami wzmacnia i bardziej jeszcze zakorzenia powołanie do formowania osób, otrzymane przez Wspólnotę.
„W stosownym czasie zadziałam szybko.”
2016
Zakładanie fundamentów dobiega końca
Po czasie zakładania fundamentów i budowania przychodzi czas przekazywania odpowiedzialności za Wspólnotę. O. Laurent Fabre, Pasterz Wspólnoty Chemin Neuf od 43 lat, przekazuje pałeczkę swojemu następcy. Uczestnicy Kapituły już w pierwszym głosowaniu wybierają na nowego odpowiedzialnego Wspólnoty o. François Michon, który właśnie powrócił do Francji po 10 latach misji w Kongo, w Kinszasie.
W tym samym roku kilkoro braci i sióstr zostaje wysłanych do klasztoru NMP z Gór Atlasu w Tibhirine (Algieria), aby ofiarować tamtejszej ludności swoją obecność, modlitwę i braterstwo.
„Co do Ojca Ignacego, to szedł on drogą, której sam nie znał, nie wyprzedzał Ducha Świętego, ale pozwalał Mu się prowadzić suaviter et fortiter [łac. łagodnie i w sposób pewny].„
2017
Nowa Pięćdziesiątnica
Katolicka Odnowa Charyzmatyczna świętuje w Rzymie swoje 50. urodziny. Papież Franciszek nadaje temu wydarzeniu wymiar ekumeniczny, zapraszając na nie przedstawicieli różnych Kościołów. Jego wizja „pojednanej różnorodności” całkowicie współbrzmi z tym, czym żyje Wspólnota od początku swojego istnienia.
Trzy lata później Papież Franciszek spotyka się w Rzymie z o. François Michon i o. Laurent Fabre i wzywa Wspólnotę Chemin Neuf, aby pozostała wierna swojemu powołaniu: „Być w drodze [Chemin Neuf – Nowa Droga] oznacza ruch do przodu, nie oznacza to kręcenia się w kółko […]. To ryzykowne, ryzyko istnieje zawsze, ale życie bez ryzyka nie jest chrześcijańskie. Zachęcam was do wyruszenia w drogę, w rozeznawaniu z Panem i w posłuszeństwie Kościołowi, szeroko pojętemu Kościołowi, w którym wszyscy jesteśmy braćmi.”
„Pozwólcie Duchowi Świętemu wyznaczać drogę !” Papież Franciszek
2020
BE THE CHURCH !
Trwająca od 25 lat misja w parafiach wciąż się poszerza. Wspólnota, wezwana do tej posługi w trzydziestu parafiach w różnych krajach, pragnie przeżywać wraz z parafianami dynamikę życia braterskiego, duchowego i misyjnego. Każdego lata Międzynarodowy Festiwal „BE THE CHURCH” jednoczy przedstawicieli parafii powierzonych Chemin Neuf, aby wspólnie słuchać Ducha Świętego i Kościoła.
Kryzys epidemiologiczny spowodowany przez wirus SARS-CoV-2 ciąży nad światem, zmieniając nasze relacje i sposób życia. Wspólnocie także nie zostało oszczędzone to doświadczenie. Musi ona na nowo przemyśleć wiele spraw, aby móc kontynuować ewangelizację i dzielić się łaską braterstwa, tak z osobami z najbliższego otoczenia, jak i z tymi najbardziej oddalonymi. Transmisje na żywo z Mszy św., oficjów, nauczań, świadectw, rekolekcje online, etc. pozwalają na poszerzenie jej misji w niespotykanym dotąd wymiarze.