Oficjum o jedność

Czwartek, 12 maja 2022

Tekst medytacyjny

Przynależeć do Ducha Kościoła

Tekst Eberharda Arnolda

Jakie jest prawdziwe życie, które powinniśmy prowadzić? Wreszcie, co to znaczy żyć? Ciało jest żywe, gdy jego organy i funkcje istnieją ze świadomością ich jedności: jedne dla drugich, w służbie całego ciała. Życie jest wtedy, gdy ta jedność wyraża jego spójność i dynamizm. Życie pochodzi tylko z tego, co żyje. Nowe życie pojawi się tylko tam, gdzie życie już istnieje. Ale życie jest nierozerwalnie związane z jednością: jedność w ruchu, jedność w różnorodności, jedność sumienia, jedność woli, uczucia, myśli. Życie jest jednością organiczną, jednością umysłu, jednością cielesną. A człowiek może żyć tylko w ramach zjednoczonej ludzkości. Ludzkość jest zjednoczona o tyle, o ile jest kierowana i dowodzona przez jedną zbiorową duszę, przez tego samego ducha wspólnoty, dzięki któremu każdy człowiek angażuje się w służbę wszystkim, każdy pracuje dla wszystkich.

Aby chcieć wspólnoty, trzeba chcieć ducha wspólnoty. […] Wierzę tylko we wspólnotę, która wierzy w Ducha: we wspólnotę, której duszą zbiorową jest Duch Święty. W Duchu Świętym Kościół odnajduje jednomyślność i jedność. W nim Kościół jest bogaty, bardzo bogaty w dary, w siłę, w liczne dokonania. 

[…] Musimy zachować wolne, otwarte i dyspozycyjne ręce do pracy w Kościele. Tylko wtedy możemy tworzyć wspólnotę i należeć do Ducha Kościoła. 

Kiedy wnikniemy w tę tajemnicę, zrozumiemy, jak bardzo to orędzie mówi „tak” życiu. Nie chodzi o to, by umierać dla samego umierania dla siebie. Jest to wyrzeczenie się w perspektywie nowych narodzin. Chodzi o porzucenie złudzeń, aby dotrzeć do rzeczywistości, o odwrócenie się od tego, co bez znaczenia, aby dotrzeć do tego, co istotne.

Jest to ogień, który pojawi się na tym świecie; sieć świętych świateł, żywych komórek organicznych.

Fragment: « Sól i światło » Eberharda Arnolda (1883 – 1935, niemiecki teolog protestancki)
2017, Plough Publishing House, s. 108-110

Modlitwa wstawiennicza

W jedności z naszymi braćmi i siostrami w Niemczech i w głębokim pragnieniu jedności między naszymi Kościołami, zwracamy się do Ciebie, Panie, i prosimy Cię:

1/ Wojna na Ukrainie ujawnia rozdarcie Twojego Ciała podziałami między patriarchatami Kościoła prawosławnego, zwłaszcza między Ekumenicznym Patriarchatem Konstantynopola a Patriarchatem Moskiewskim. W tej sytuacji cierpią chrześcijanie na Ukrainie i w Rosji. 

Panie, w tym okresie wielkanocnym, kiedy liturgia pomaga nam rozważać moc Twojego Ducha Świętego działającego w Twoim Kościele, prosimy Cię o przebaczenie za nasz wkład w podziały i nienawiść, i modlimy się, abyś natchnął nas czynami i słowami, które przyśpieszają pojednanie i pokój między chrześcijanami. 

2/ W dniach 31 sierpnia – 8 września 2022 roku w Karlsruhe (Niemcy) odbędzie się XI Zgromadzenie Światowej Rady Kościołów. Temat obchodów brzmi: „Miłość Chrystusa prowadzi świat do pojednania i jedności”.  Jest to największe i najbardziej różnorodne zgromadzenie Kościołów na świecie.

Panie, niech to zgromadzenie stanie się znaczącym i proroczym krokiem na naszej drodze ku widzialnej jedności Twojego Ciała, dzięki wkładowi różnych Kościołów i osobistym doświadczeniom, jakie uczestnicy z całego świata będą mogli przy tej okazji poczynić. 

3/ Po opublikowaniu „Raportu o wykorzystywaniu seksualnym nieletnich przez księży, diakonów i zakonników” Konferencja Episkopatu Niemiec wraz z Zentralkomittee der deutschen Katholiken (Centralnym Komitetem Niemieckich Katolików) zainicjowała w marcu 2019 roku „Drogę Synodalną”, której celem jest wypracowanie odpowiedzi na sytuację kryzysową w Kościele i umocnienie chrześcijańskiego świadectwa. Przy tej okazji ujawniła się bardzo silna polaryzacja w Kościele. Niektórzy mówią o nieformalnej schizmie z Rzymem. 

Panie, modlimy się za Kościół katolicki w Niemczech we wszystkich jego aspektach. Chroń go przed pokusą pychy i podziałów. Niech toczące się dyskusje służą jedności, a nie podziałom, niech budzą nadzieję, a nie frustrację. Daj swego Ducha umiarkowania, jedności i pojednania.