Oficjum o jedność
Czwartek, 3 marca 2022
Tekst medytacyjny
Medytacja Yedid nefesh, „Miłośnik duszy”, Święto Purim
16 marca będziemy obchodzić święto Purim. Rabin Yeshaya Dalsace wyjaśnia znaczenie tego święta.
Jeden dzień w roku Żydzi przeżywają w szczególnej atmosferze. Nauka i skupienie ustępują miejsca niepohamowanej radości, śmiechom, przebierankom… prawdziwy karnawał, jednym słowem – świętowanie Żydów… Co świętują z taką radością?
Jak to często bywa w judaizmie, święto nawiązuje do historii biblijnej. W przypadku święta Purim jest to bardzo znana historia królowej Estery.
W czasach, gdy Żydzi żyli w imperium perskim, czyli po zburzeniu pierwszej świątyni, około VI wieku przed erą chrześcijańską, młoda Żydówka Estera, wybrana ze względu na swą wielką urodę, zostaje królową, żoną króla Persji. W tym samym czasie premier Haman knuje, jak wymordować wszystkich Żydów. Mardocheusz, wuj Estery, prosi siostrzenicę, by interweniowała u króla w sprawie odwołania dekretu o eksterminacji.
Dzięki odwadze Estery Haman zostaje zdyskredytowany i w końcu powieszony na szubienicy, którą ustawił dla Żyda Mardocheusza. Wszystko dobrze się kończy; Żydzi nie tylko zostają ocaleni, ale też pozbywają się wszystkich swoich wrogów.
W tej biblijnej księdze Bóg jest wyjątkowo nieobecny, przynajmniej z pozoru. Jego Imię nigdzie się nie pojawia (…). Co więcej, imię Estera w języku hebrajskim oznacza „ukryta”. Mówiąc dokładniej, Bóg jest naturalnie obecny, ale postępuje w sposób ukryty pod cechami przypadku. Jeśli Żydzi zostali ocaleni przed zagładą, to rzeczywiście dzięki serii zbiegów okoliczności i kolejno pojawiających się opatrznościowych szans.
Temat przypadku, losu, jest tak ważny, że to właśnie od tego słowa pochodzi nazwa festiwalu. Święto nosi nazwę „Purim” czyli „Losy”, na pamiątkę tego, że antysemita Haman rzucił losy, aby ustalić datę zagłady Żydów.
Ta ciekawa opowieść, godna Tysiąca i jednej nocy, stara się skłonić nas do refleksji nad funkcjonowaniem świata pozostawionego przypadkowi z powodu nieobecności Boga.
Opowiadanie oferuje wiele poziomów odczytania i interpretacji. Po pierwsze, tekst zdaje się nam mówić, że nawet jeśli Bóg wydaje się nieobecny w świecie, nie powinniśmy rozpaczać, ponieważ dobro w końcu zatriumfuje nad złem. Musimy jednak pozostać uważni: stanie się tak tylko wtedy, gdy będziemy umieli zachować czujność jak Mardocheusz, wziąć swój los w swoje ręce jak Estera i nie uchylać się od odpowiedzialności.
Modlitwa wstawiennicza
R/ Amen, amen, bądź błogosławiony Boże Izraela!
1. Ojcze najmiłościwszy, Boże Abrahama, Izaaka i Jakuba,
Ty, którzy opłakiwałeś przemoc między Kainem i Ablem,
Prosimy Cię o pokój w Ziemi Świętej, tej ziemi,
gdzie postanowiłeś przyjść do nas w naszym człowieczeństwie.
2. Ojcze najmiłościwszy, Boże Abrahama, Izaaka i Jakuba,
Ty, który umożliwiłeś pojednanie Józefa i jego braci,
Przebacz nam za całą pogardę dla twego ludu Izraela…
(cisza)
Prosimy Cię, Ojcze, aby wzrastało braterstwo między narodem żydowskim a narodami.
3. Ojcze najmiłościwszy, Boże Abrahama, Izaaka i Jakuba,
Ty, który wyprowadziłeś Izraela z Egiptu i przywróciłeś mu wolność,
Obdarz radością naród Żydowski i zachowaj go w wierności Twemu Przymierzu.
4. Ojcze najmiłościwszy, Boże Abrahama, Izaaka i Jakuba,
Ty, który zjednoczyłeś dwanaście plemion Izraela wokół Tory,
daj pokój Żydom wierzącym w Jezusa.
5. Ojcze najmiłościwszy, Boże Abrahama, Izaaka i Jakuba,
Ty, który posłałeś swojego Syna Jezusa, aby nas zbawił
spraw, aby twoje błogosławieństwo spoczęło na chrześcijanach, którzy są pochodzenia żydowskiego.
6. Ojcze najmiłościwszy, Boże Abrahama, Izaaka i Jakuba,
Ojcze Jezusa Chrystusa, zgromadź w jedności wszystkie Kościoły chrześcijańskie.
7. Ojcze najmiłościwszy, Boże Abrahama, Izaaka i Jakuba,
Ty dałeś narodowi Żydowskiemu obietnicę przyjścia Mesjasza,
Ty dałeś Kościołowi oczekiwanie na powrót Twojego Syna.
W Duchu Świętym mówimy z całym Kościołem: „Maranatha, przyjdź Panie!”.